insana “söz, yine baharlar gelecek, sana söz ışık sönmeyeceeeek.” gibi sözler vermeyin. yiyebileceği kadar yemeği tabağına almalı, yiyemeyeceği tabağı önüne almamalı. yoksa oturduğu yerden kalkamaz insan.

insana “dilin kemiği yok” demişler o da almış konuyu nerelerden nereye elinden tutup gezmelere götürmüş. asıl muhitinden uzaklaştırılmış. “bir kediyi bile ne kadar uzağa bırakırsan bırak, senden önce evine gelir.” demişler ama bunu diğerleri duymamış olmalı. dilin kemiği yok da, senin omurgan da mı yok? bu kadar kemiksiz ve omurgasız mı insan? söz verilebilecekse tutulmalı, aksi bir durum varsa ya ağzını açmayacaksın ya da sana göre değilse paşa paşa uzaklaşacaksın oradan.

devamını wattpad’den okuyabilirsiniz.?  3. bölüm / söz.